Kindermishandeling en huiselijk geweld

Als GGD ondersteunen wij ouders en willen we samen met jou er voor zorgen dat jouw kind fijn, gezond en veilig kan opgroeien. Als dit even niet lukt, zijn wij er voor je om mee te denken en te adviseren. Sinds 2013 is de wet Meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld van kracht. Hebben wij zorgen over de veiligheid van je kind? Dan zijn wij wettelijk verplicht te werken volgens de stappen van de meldcode.

De GGD ondersteunt scholen en kinderopvanglocaties om goed om te gaan met (vermoedens van) kindermishandeling. Zowel in het algemeen als individuele gevallen.

De professionals van jeugdgezondheidszorg overleggen met toestemming van ouders met die instanties die betrokken zijn bij het kind/gezin. En overleggen met instantie die hulp kunnen bieden of daarvoor kunnen bemiddelen.

Bij kindermishandeling denken de meeste mensen aan slaan en schoppen. Maar er zijn verschillende vormen van kindermishandeling. In gezinnen waar kindermishandeling voorkomt, gaat het vaak om meerdere vormen tegelijk. Dit is schadelijk voor kinderen. Ze krijgen hier stress en spanningen van. Dit kan leiden tot problemen, bijvoorbeeld leer- en gedragsproblemen of ze hebben op latere leeftijd moeite om relaties aan te gaan.

• Lichamelijke verwaarlozing
• Emotionele of geestelijke verwaarlozing
•  Seksueel misbruik

Meer informatie en advies website www.rijksoverheid.nl

Meisjesbesnijdenis of vrouwelijke genitale verminking (VGV) is een vorm van kindermishandeling die verboden is en ernstige gezondheidsrisico’s met zich meebrengt. Zowel lichamelijk als geestelijk. De afdeling Jeugdgezondheidszorg zet zich actief in om meisjesbesnijdenis te voorkomen en te bestrijden.

Wat kan school doen?

Juist in de periode voor de zomervakantie vragen we scholen alert te zijn op signalen bij meisjes uit risicolanden die erop kunnen wijzen dat een besnijdenis plaats gaat vinden.

Leerkrachten kunnen gebruik maken van de signaalwijzer meisjesbesnijdenis. Hierin staan signalen die kunnen wijzen op een besnijdenis die mogelijk plaats kan vinden en signalen die kunnen duiden op een recent uitgevoerde besnijdenis.

Wat kan de ouder doen?

Als een ouder niet wil dat zijn/haar dochter besneden wordt, kan het lastig zijn dit te vertellen aan de familie, omdat zij er anders over denken. Er ontstaat een risico bij bezoek aan de familie in het land van herkomst, bijvoorbeeld als zij daar op vakantie gaan.

Om de familie daar te informeren over de gevolgen van een besnijdenis en over de strafbaarheid is er een ‘verklaring tegen meisjesbesnijdenis’ gemaakt. Ouders kunnen deze verklaring krijgen van een jeugdverpleegkundige of jeugdarts. De verklaring is er in zeven talen: Somalisch, Amhaars, Tigrinya, Arabisch, Engels, Frans en Nederlands.

Signalen die op meisjesbesnijdenis wijzen?

Neem contact op met de jeugdarts/jeugdverpleegkundige van de school. Samen met jou helpen we de ouders te benaderen en het meisje verder te helpen.

Meer informatie over meisjesbesnijdenis? Website www.pharos.nl